Welkom bij weer een nieuwe aflevering van de Confetti Soap! Ik werd vorige week verbannen uit mijn eigen party office, toverde mijn haar in regenboogkleuren en mocht backstage bij een festival (want VIP, je weet).
Op maandag moest ik helaas mijn party office verlaten omdat er een schilder langskwam om de waterschade aan te pakken. Al mijn spullen stonden in de slaapkamer en ik, mijn laptop en mijn printer verhuisden naar de eettafel. Boehoe! Geweldig natuurlijk dat mijn thuiskantoor weer netjes zou worden gemaakt, maar dat soort dingen zorgen altijd voor chaos. Ik werkte aan mijn blog en ging ‘s middags nieuwe boodschappen doen voor de HEMAblog. ‘s Avonds na het eten experimenteerde ik urenlang totdat ik het perfecte recept had gevonden voor… Zeg ik lekker nog niet! En voordat ik naar bed ging, liep ik samen met Tom nog een blokje om. De rozentuin bij ons in de buurt ruikt alsof iemand een parfumfles heeft omgestoten en de eendjes waren schattig (en lagen in hun eigen poep, classy).
Op dinsdag photoshopte ik mijn haar in een regenboog, fotograveerde ik twee HEMA blogartikelen en maakten Tom en ik lasagne. Want er zaten lasagne bladen in zijn kerstpakket en het werd tijd dat we die eens op gingen eten.
Woensdag maakte ik een snack-bakje voor Tom om mee naar werk te nemen. Jongens, jongens, ik ga vast een geweldige moeder worden op een dag… En zoals je kunt zien, zat ik nog steeds te werken aan onze eettafel. Maahaar, wél met een nieuwe (kuch, tweedehands) tekentablet! Ik heb een grote bij mijn desktop computer en ik wilde graag een kleintje voor bij mijn laptop. Ik ben namelijk zo verwend met dat tekentablet, dat een muis voelt alsof ik moet kalligraferen met een stuk stoepkrijt (aldus de design drama queen). Daarbij is het ook nog eens heel goed tegen RSI. Ik kocht er dus eentje tweedehands op Marktplaats voor €20,- inclusief verzenden. Als je erover nadenkt om er ook eentje te kopen, stop met nadenken en DOE HET GEWOON. Zelfs als je niet van plan bent om er ook maar één digitaal lijntje mee te tekenen, als vervanger van een muis is ie ook geweldig.
Donderdag schreef ik blogartikelen, bewerkte ik foto’s en plande ik onze week vakantie naar Engeland. Yes! It’s happening! Maar door de treinen, boten, meer treinen, nog meer treinen, een vliegtuig en nóg maar weer een trein (we gaan naar Cambridge, Londen én Brighton) heb ik een heel draaiboek gemaakt om ons een beetje organised door de trip te helpen. Een beetje overdreven misschien, maar ik heb met dit soort dingen graag ALLE INFORMATIE zodat ik tijdens de reis niet stress en zoveel mogelijk kan genieten van mijn vakantie. Zo’n draaiboek heeft een geweldig mapje nodig van de nieuwe HEMA schoolcampus, dat begrijp je. Toen ik dat mapje ging halen, liep ik langs het TWEEDE kattencafé in Groningen: Poeslief. Coming soon y’all. Hoe meer katjes, hoe beter dacht ik zo.
Vrijdag was het meer van hetzelfde: werken en lasagne eten. Niet spannend, maar wel productief.
Zaterdag mochten Tom en ik als pers naar Welcome to the Village, een te gek muziekfestival in Leeuwarden. We zijn al twee keer eerder de volle drie dagen geweest, maar dit keer hadden we helaas alleen maar tijd voor één dag. En aangezien Leeuwarden maar een dik half uur is met de trein, was dat prima te doen. Het festival was ruim opgezet, de sfeer was er gezellig en ze zijn héél goed in het boeken van kleine, goede acts (maar er komen ook langzaam steeds grotere namen op af). Wij gingen naar Meindert Talma (hilarische songteksten), Protection Patrol Pinkerton (vrolijke muziek uit Belgie met een hele grappige front-jongen) en Los Blancos (rockabilly met een zangeres die geweldige dans-moves had). Met mijn backstage bandje mocht ik tussen de echte fotograven staan en alhoewel ik een beetje verlegen was, was het echt héél erg leuk en het heeft een paar toffe muziekfoto’s opgeleverd.
O en festival eten, je mag me ervoor wakker maken. Over the top hot dogs, fancy kibbeling, sinaasappel risotto en een steak sandwich van stierenvlees, jummmm. Ook had het festival haar eigen bier gebrouwen, hoe cool!
Naast muziek waren er ook een hoop kunst/kinder projecten te bekijken/beleven. De meest geniale daarvan was de ‘Waardeloze Winkel’. Daar konden kinderen (en volwassenen) dingen inleveren die ze hadden gevonden. De mannen die de winkel runden, bestudeerden het object (bijvoorbeeld een lipje van een blikje) door een microscoop, bepaalden hoeveel ‘flut’ het waard was en stopten het in een potje. Het is denk ik een gevalletje had-je-bij-moeten-zijn, maar ik vond het echt ge-wel-dig.
KATTENBONUS!
♥♥♥
Vind je het leuk om te zien wat ik de hele week uitspook?
Volg Team Confetti dan op instagram.